
به گزارش ایکنا به نقل از تارنمای مسجد جامع بُراثا، این مسجد در حومه بغداد، فراتر از یک مکان مقدس شیعی، گواهی زنده بر تلاقی عمیق آموزههای اسلام و مسیحیت در قرون اولیه اسلامی است. بر اساس روایات معتبر تاریخی از شیخ صدوق و شیخ طوسی، این مسجد در محلی بنا شده که امام علی(ع) پس از نبرد با خوارج، به نشانه احترام به جایگاه قدسی آن، نماز گزاردند. در این مکان، یک راهب مسیحی به امام(ع) خبر داد که این زمین، همان خانه مریم(س) و زمین عیسی(ع) است که در کتب آسمانی نوید داده شده بود؛ مکانی که امام خود با آشکار ساختن چشمه مریم(س) بر قداست آن مهر تأیید زدند.
مسجد براثا در نزدیکی بغداد، همواره به عنوان یکی از کانونهای اصلی معنوی در عراق شناخته شده است. اهمیت این مسجد نه تنها به دلیل حضور تاریخی لشکر صد هزار نفری امیرالمؤمنین علی(ع) و نماز ایشان در بازگشت از جنگ خوارج است، بلکه به خاطر ارتباط عمیق آن با ریشههای تاریخی حضرت عیسی مسیح(ع) و حضرت مریم(س) شهرت دارد.
بیشتر بخوانید
طبق روایتی که اسناد آن به جابر بن عبدالله انصاری میرسد، پس از نماز گروهی در براثا که پیش از این صومعهسرا بود، یک راهب مسیحی از صومعه خود پایین آمد و با مشاهده عظمت فرماندهی لشکر، هویت امام(ع) را جویا شد. راهب مسیحی با تأکید بر یافتههای خود در کتب آسمانی، اعلام کرد که این مکان، جایگاه ویژهای دارد و او صومعه خود را به احترام آن بنا کرده است.
راهب در ادامه اشاره کرد که این مکان، همان براثا، «خانه مریم(س) و زمین عیسی (ع)» است که پیامبران پیشین نوید فرود آمدن وصی پیامبر در آن را داده بودند.
در پی این گفتوگو، امام علی(ع) با ضربه زدن به زمین، چشمه مریم(س) را شکافتند و دستور دادند محلی را به عمق هفده ذراع حفر کنند تا سنگی سفید نمایان شود.

امام(ع) تأکید کردند که حضرت مریم(س) در آن نقطه، حضرت عیسی(ع) را بر زمین گذاشته و نماز خواندهاند. امام(ع) سپس بر روی همان صخره نماز گزاردند و چهل روز در آنجا اقامت کامل داشتند.
مسجد براثا که بر اهمیت تاریخی خود بنا شده، بارها مورد مرمت قرار گرفته و آخرین بازسازیها مساحت آن را به حدود چهار هزار متر مربع رسانده است. این مجموعه با دو مناره کنونی و سقف چوبی از جنس ساج، نمادی از تلفیق هنر معماری اسلامی و حفظ اصالت تاریخی است.

مسجد جامع براثا بارها مورد مرمت قرار گرفته است. این مسجد یک بار در سال 1070 هجری و یک بار در سال 1352 هجری مرمت شد. این مسجد دارای دو مناره است که در سال 1375 هجری بنا شده است.
این مسجد دارای مراکز، مؤسسات علمی و فرهنگی است و یک کتابخانه دارد که در دهه 60 قرن گذشته تاسیس شده است و هم اکنون بیش از 21 هزار جلد کتاب در زمینههای مختلف دارد.
یکی از مهمترین فعالیتهای این مسجد، برگزاری مناسبتهای دینی، جشن ولادت و مراسم عزاداری ائمه اطهار(علیهم السلام) است و مراسم نیمه شعبان، مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی و مراسم احیای ماه مبارک رمضان و پذیرایی از موکبهای اربعین حسینی نیز در این مسجد برگزار میشود.
